నత్తగుల్ల జీవులం

నత్తగుల్ల జీవులం" జీవితం పొడవునా అమృతం కురిపిస్తుందనుకున్న వెన్నెల ఏ అమావాస్య చీకటిలో కరిగిపోయిందో చండప్రచండుడే కావచ్చు కానీ ప్రాణులకి జీవనాధారుడే ఐనా ఆకాశాన్నీ భూమినీ మండిస్తూ మండిస్తూ ఏ సముద్రంలో కూలిపోయాడో ఏ మారుమూల మామిడికొమ్మ చాటునో దాగుడుమూతలాడుతూ గొంతు విప్పే కోయిల ఏదూరతీరాలకు ఎగిరిపోయిందో మనసుచుట్టూ కంచెల్ని విరగ్గొట్టి పెంచుకున్న మధురపరీమళాలు ఏ భూమిపొరల్లో వసివాడి కరిగిపొయాయో మహావృక్షాలుగా ఎదగటానికి ప్రోదిచేసిన అస్థిత్వమూలాలు ఎక్కడ తెగ్గొట్టబడ్డాయో చూపు ప్రసరిస్తున్నంత మేరా ఊహ విస్తరిస్తున్నంతా ఆవరణా హృదయం నిండా ప్రేమగా పొదువుకున్న స్నేహప్రాణవాయువు ఏ దుఃఖ నదిలో మలిగిపోయిందో విశాలత్వం నానాటికీ కుంచించుకుంటూ ముడుచుకు పోతోందా మనుషుల్లో మానవీయత ఇగిరిపోతోందా మనిషికీ మనిషికీ మధ్య నీడకూడా ఎదగనంతగా ఎండపొడకూడా తాకనంతగా అపారదర్శక యానకం దట్టంగా గోడై పేరుకుపోతుందా అందుకేనేమో కళ్లనిండుగా కోరుకున్న ప్రకృతివర్ణాల్ని బుల్లిపెట్టెలో చూస్తూ మురిసిపోతున్నాం సురభిళాలూ లేవు సీతాకోకచిలుకలూ లేవు తేనెపుప్పొడులూ లేవు తేటిపాటలూ లేవు విశాలఆవరణాల్లో విస్తరించకుండా మూలవేరుల్ని కత్తిరించి పునఃప్రతిష్ట కావించిన మరుగుజ్జువృక్షాలే మనచుట్టూ అందుకే మరి పరిమళభరిత ఫలాలూ లేవు పలుకుతేనెల చిట్టిచిలకలూ లేవు అవన్నీ అశరీరవాణిలోనే వినాలి గుల్లల్లోకి చుట్టుకు దూరే నత్తలమై సారవంతభూగర్భాల్ని అందుకోలేని వేర్లమై ముడుచుకుంటూ పిసరంత జాగాల్లోనే అల్లుకోక తప్పనిపరిస్థితిలో మిద్దెతోటల్లోకే జారుకుంటూ అడవుల్ని కలగంటున్నాం ఇకపై మనచుట్టూ ఎదిగే వృక్షాలు ఆముదపు చెట్లేనేమో.