నేపథ్యం

 

నేపథ్యం (కవిత )

గాయం ఎక్కడా ?
చిగురుల పేలికలా ఛిద్రమైన మనసులోనా ?
అతుకులు అతుకులుగా ఉన్న జీవితంలోనా ?

అడుగడుగునా నిలువెల్లా రక్త సిక్త వౌతూ
గాయాల పుట్టవైపోతూ
దేన్నీ గురించి ఈ అన్వేషణ !?

గ్రహాల మధ్య నుండి నడుస్తూ
చుక్కల్ని అనుకూలంగా ముగ్గులోకి కలిపితే
చెదిరిన జీవితం గాడిలో పడుతుందా ?

కనిపించని దైవాన్నో
కలిసిరాని గ్రహాల్నో కారణం చేసి
కుములుతూ కూర్చోటమేనా చేయాల్సింది ?

కాదుగదా
ఈ వస్తవిత నేపథ్యంలో ఆలోచన కళ్ళు తెరిస్తేనే
దుఃఖపు తెర ముక్కలు ముక్కలుగా చీలి
బొట్లు బొట్లుగా రాల్తున్న రక్తం పచ్చి వాసన
కాల్తున్న హృదయం మీద నుండి లేచిన వెచ్చని ఆవిరితో
సుడులు సుడులుగా తిరుగుతూ
శరీరం అంతటా నవ చైతన్యంతో పరుగులు తీస్తుంది 

ఆ శుభదినం కోసం...

      ఆ శుభదినం కోసం......

పొద్దున్నే

కళ్ళు సూర్యచంద్రులై

కేలండర్ చుట్టూ పరిభ్రమిస్తాయ్

ఈ రోజు ఏ శుభ దినమా అని

మతపరమైన లో

జాతీయమైనవే కాక

మన మేథావుల్ని

కదవ బెట్టిన దేశాల్నుండీ

ఎరువు తెచ్చుకున్న దినాల్నన్నింటినీ

కేలండర్ల నిండా ప్రేమతో అతికించారు కున్నాం

ఇక ఇప్పుడు

ఎన్నెన్ని ప్రత్యేక దినాలలో

నట్టింట్లో ఆత్మీయంగా

ఒక ముద్ద పెట్టని వాళ్ళు సైతం

పోయాక మాత్రం అట్టహాసంగా

నలుగురికీ చాటేందుకు పిండాలు పెట్టినట్లు

ఏడాదికోమాటు

సామాజిక ప్రసారమాధ్యమాలన్నీ

అక్షరప్రేమల్ని వర్షిస్తాయ్

ప్రేమంటే తెలియని పసిమొగ్గలు సైతం

హృదయాల్ని అమ్మానాన్నల పిడికిట్లో దాచేసి

ఎర్రగులాబీల్నీ,ఆఠీను గుర్తుల్నీ

పెంచుకుంటూ మురిసి పోతాయ్

ఒకటి కాదు

రోజుకో రకం ప్రత్యేక దినాలు!

తెల్లారుతూనే

వార్తా మాధ్యమాన్ని వాటినీ

కళ్ళను ఇంతింతచేసి వెతుకుతుంటాను

ఏ రోజైనా ఏ మూలైనా

నో క్రైమ్ డే,నో రేప్ డే,నో సువిసైడ్ డే

అన్న  మాటలేమైనా ఉంటాయేమోనని

నాకు తెలియక అడుగుతున్నాను

ఏ రోజైనా మనిషి దినమో, మానవత్వదినమో

ఉందేమో కాస్తా చూసి చెప్తారా

ఆ రోజైనా మనుషులుగా మారి

ఒకరినొకరం

ఆర్తిగా ఆత్మీయంగా అభినందించుకుందాం.