జీవన విలువలు
నీలి నింగి కీ
ఆకుపచ్చ నేలకీ మధ్య--
మబ్బుతెరల్ని తొలగించుకుని
తారలమధ్య నుండి తొంగిచూసే చందమామకీ
చెరువుని వీడి బతకలేని కలువకీ మధ్య --
ప్రచండ కిరణాలు సాచే రవిరాజుకీ
అగాధాలుగుండెల్లో పొదువుకున్న సాగరకన్య కీ మధ్య--
ఎప్పుడూ సమాంతరదూరమే
అయితేనేం
ఏనాటినుండో
కవి సమయాలలో
ఎన్నెన్ని ప్రేమవూసులో!
ఎన్నెన్ని ఊహలవూడల్ని అక్షరాలతో పెనవేసి
కవితా సుందర్ని ఉయ్యాలలూపుతూ
ఉవ్వెత్తున ఎగసే గాలి అలల ఉధృతి లో సైతం
లాహిరి పాటలతో ఊగిసలాడిస్తూ
ఎన్నెన్నో కవితలు!!
రసిక హృదయాల్ని రంజింప చేస్తూ
ఎన్నెన్ని కంఠాలు
గేయాల్ని శృతి చేసుకున్నాయో కదా
ఈనాడు
నేలమీద నిటారుగా నిల్చున్న కవికి
నీలాకాశాన్నీ, పచ్చని నేలనీ చూస్తే
ఆ రెండింటి మధ్యా
అంతస్తుల అహంకారాల కింద నలిగే
పసిహృదయాలు కన్పిస్తాయ్
నిలువునా రూపెత్తే కులం గోడల సందుల్లోంచి
పరువు కత్తులు మెరుపై దూకటమే దర్శనమిస్తాయ్
చల్లందనాలూ,పరిమళసమీరాలూ
వెదజల్లాల్సిన కన్నపేగుల్లో అసహనపు ప్రళయాగ్నులు
పసిప్రేమికుల కలల్ని చితి మంటల్లో కాల్చటం చూస్తాయి
ఆడపిల్లల పాలిటి అసిధారావ్రతమౌతూ
శారీరక ప్రేమగా రూపాంతరం చెందినప్రేమ
జీవన విలువలు చిధ్రమౌతోన్న పరిస్థితుల్లో
ఈనాడు ప్రేమ అంగడి వస్తువైపోయింది
మన పిల్లలకి
ఈ చితిమంటల ప్రేమని కాదు
జీవితాన్ని ప్రేమించటం ఎలాగో నేర్పాల్సింది
ఇక మీదట అక్షరాన్ని ప్రేమించే కవులే కదా.
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి