3, డిసెంబర్ 2021, శుక్రవారం

అలకలకొలికి

అలకల కొలికి ఎందుకో మరి నామీద అలిగింది. ఉదయం లేచిన దగ్గర నుంచి డమ ఢమ లాడే డక్కుల బండికి దారం కట్టి చప్పుడు చేసుకుంటూ నా వెనకెనకే తిరిగి నాకు తోచనీకుండా వెంట బడేది ఆ దారాన్ని నా కొంగు కు తగిలించి తాను పక్కకు తొలిగేసరికి చప్పుడు చేయని డక్కులబండి ఏమూలో ఉందో కానీ బండి లేని దారం నాకు భారం అయ్యింది ఇలా నిశ్శబ్ధం నా కొంగు కి మూటగట్టి మరి ఎందుకో నామీద అలిగింది స్నానానికి వెళ్తే తలుపు దగ్గర నిలబడి తొందరగా జలకాలాడి రమ్మని కాపలా కాసి వేధించేది అటువంటిది స్నానాలగది తలుపుకి నిశ్శబ్దాన్ని తగిలించి నామీద అలిగి ఎక్కడికి వెళ్ళిందో మరి ఎంత వెతికినా కనిపించలేదు భోజనం చేస్తున్నప్పుడు కూడా అన్నం ముద్ద పెట్టుకున్న నా వేళ్ళను పట్టి బలవంతంగా లాక్కెళ్ళి చేతులు కడుక్కునేవరకూ సతాయించి కలం కాగితం అందించేది ఇప్పుడెందుకో నామీద అలిగి మూతి ముడుచుకు కూర్చుంది కాసేపు ఏపుస్తకమో పట్టుకుని మంచి రసపట్టు లో సాహిత్యం లో మునిగి తేలుతుంటే చాలులే చదివింది అని మధ్యలో నన్ను వేధించేది కాస్తా ఎక్కడో నిశ్శబ్దంగా దాక్కుండిపోయింది కాసేపు విశ్రాంతి గా కూచోనీకుండా వీపుమీద వాలి గూగూలు ఊగుతూ జుట్టును జడలల్లుతూ ఆలోచనల్లోకి చొరబడి తలపుల్ని అల్లుకోమని అల్లరి చేసేది ఎందుకో మరి అలిగి కూచుంది. రోజంతా అలసిసొలసి పక్కమీద వాలి గాఢనిద్రలోకి వెళ్ళిపోతానా నెమ్మదిగా పక్కన చేరి బలవంతాన కనురెప్పలు విప్పి కలల్ని దోచుకొన్నదే కాక చాలులే నిద్ర రారమ్మని కథలూ కవితలూ చెప్పుకునే సమయమైందని చెయ్యి పట్టుకుని లాక్కెళ్ళే అక్షరం ఏమైందో ఏమో మరి నామీద అలిగి ఏ మూలో నక్కీంది. ఇప్పుడు ఎలాగైనా నా అక్షరాల్ని వెతికి పట్టుకుని లాలించి హృదయానికి హత్తుకుని అలకతీర్చి కవితతో ముద్దాడాలి.

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి