రచయిత్రి
గంటివెంకటరమణకు
అశ్రునివాళి బహుముఖప్రజ్ఞాశాలి ఐన వెంకటరమణ తన పిల్లలికి నటరాజరామక్రిష్ణ గారిదగ్గర న్రుత్యం నేర్పించటానికి తీసుకు వెళ్ళి ఆసక్తి తో తాను కూడా అభ్యసించింది.సంగీతం పై అభిరుచితో సంగీతసాధన చేసింది.భానుమతి పాటల్ని ముఖ్యం గా మల్లీశ్వరి పాటల్ని మధురం గా పాడేది.పాత హిందీ పాటలంటే ఆమెకు మరీ మరీ ఇష్టం.పాఠశాలలో పాఠాలు విద్యసంబంధమైన స్రుజనాత్మకమైన చార్టులతో పిల్లల్ని ఆకర్షించేది.ఇవన్నీ ఆమే విద్య,ఆసక్తులుగా అనుకుంటే వెంకటరమణ ప్రధానప్రవ్రుత్తి రచనావ్యాసంగం.
1966 లో ఆంధ్రప్రభ ఉగాది నవలలపోటీలో ఆనాటి రచయితలతో పోటీపడి "చదరంగం" నవలకుబహుమతి పొందింది. అప్పటి నుండి మరివెనుతిరగలేదు.ఆంధ్రప్రత్రిక,ప్రభ,యువ,స్వాతి,ఆంధ్రభూమి,చతుర వంటి ప్రముఖపత్రికలలోపుంఖానుపుంఖాలుగా నవలారచనలు చేసింది.సుమరు 80కిపైగానవలలు రాస్తే వాటిలొ మూడొంతులకు పైగా ధారావాహికలుగా రావటమేకాకవివిధ ప్రముఖ ప్రచురణ కర్తల ద్వారా పుస్తకాలుగారూపొంది65-75 మధ్య వువ్వేత్తున లేచిన నవలాప్రభంజనం లో తనకూ ఒక గుర్తింపుని సాధించుకొంది.
స్వాతి అనిల్ అవార్డ్ పోటీలలో మూడునాలుగు సార్లు మొదటి బహుమతిని సాధించుకొంది.అంతేకాక"అద్దెకు అమ్మానాన్న" అనే బహుమతి నవల స్వాతిలో ధారావాహికంగా వచ్చినప్పుడు దర్శకనిర్మాత కె.ఎస్.రామారావు స్వయంగా ఇంటికి వచ్చి 50,000రు తో నవలా హక్కులని కొనుక్కున్నారు.
గంటి వెంకటరమణ స్నేహశీలేకాక దగ్గరైన ప్రతీవారినీ దగ్గర బంధువరస తో పిలుస్తూ ఆత్మీయంగా దగ్గర అయ్యేది..ఆమే మాటలలో కల్మషం వుండదు.పసిపిల్లమనస్థత్వం కలిగి వుండేది.ఒకొక్కప్పుడు అమాయకం గా మాట్లాడె ఈమేనా ఇన్ని నవలలు రాసింది అనిపిస్తుంది.కానీ రచన చేయాలనుకున్నప్పుడు పాఠశాలలో ఎ ఖాళీ పిరియడు లోనో కూర్చొని ఒక ట్రాన్స్ లోకి వెళ్ళినట్లుగా పరిసరాలు పట్టించుకోకుండా పేజీలకు పేజీలు రాస్తుండేది.అవి చదివి ఏవైనా లోపాలుచెప్పినా సహ్రుదయం తో వాటిని అంగీకరించేది.
ఎవరికైనా ఏమైనా సరే అన్యాయం జరిగినప్పుడు వెంటనే పోరాటస్ఫూర్థి తో ముందుకి దూసుకువచ్చేది. ఆ విధం గానే తాను పని చేసిన పాఠశాల నిరంకుశ యాజమాన్యాన్ని ఎదిరించి సహచర ఉద్యొగినులతో కలసి పోరాటం జరిపి పాఠశాలమూయించి పోష్ట్ తోసహా ఆర్టీసి వున్నతపాఠశాలలో చేరింది.అన్యాయాలని ఎదుర్కోడానికి ముందుండే వెంకటరమణ సంప్రదాయాలకి భక్తిశ్రధ్ధలకి తలవంచింది.అవసరాలకోసం,ప్రేమానురాగాలకోసం జీవితంలో చాలా విలువైనవి కోల్పోయింది.ఒకసారి రచయిత్రుల సభలో పాల్గొనటానికి వెళ్ళి సాహిత్యానికి.జీవనవిధానానికి, ప్రవర్తనకి కనబడుతున్న వ్యత్యసాలు గమనించి సాహిత్యసభలకి, సంస్థలకి దూరంగా వుండాలని నిర్ణయించుకొంది వెంకటరమణ.
తర్వాత కాలం లో నేను ఎంతగా ప్రయంత్నించినా ఆమె సభలకి,సమావేశాలకి రావటానికి అంగీకరించలేదు.తన సాహిత్యం తో మమేకమై తన ఇంట్లోనే వుండటానికి ఇష్టపడేది.
పాప్యులర్ రచనలు చేసినవాళ్ళలో ఎంతోమందికి అనేక అవార్డులూ,సత్కారాలూ కొన్ని ప్రయత్నపూర్వకం గానో,ప్రతిభాపరం గానో వరిస్తునే వున్నాయి.మన రాష్ట్రం లోనే చిన్నవో పెద్దవో ప్రభుత్వపరమైనవీ,వివిధసంస్థలకి చెందినవీ అధిక సంఖ్యల్లోనే అవార్డులు ప్రతీ ఏడాదీ సాహితీవేత్తలకు ప్రకటింపబడుతున్నాయి.కానీ 40 ఏళ్ళకు పైగా అవిశ్రాంతంగా రచనలు సాగించిన శ్రీమతి గంటి వెంకటరమణకు ఒక్క అవార్డు ఐన రాకపోవడం బాధాకరమైన విషయమే.ఇందుకు ఆమే జనం లోకి రాక పోవడం ఒక కారణమైతే,65-80 లలోని పాఠకాదరణ తోనే ఆమే త్రుప్తి చెందడం మరోకారణం..
గంటి వెంకటరమణ నవలల్లో లయవిన్యాసం,మ్రుదంగతాళం,మొగలిపొదలు,పూదోతలో గంటు ముళ్ళు,జీవనధార,భవభందాలు , పేయింగ్ గెస్ట్,డాక్టర్ కరుణ,,హొటల్ కార్నర్,గాజుబొమ్మలు,మరుద్వతీకన్య ప్రణయగాధ అత్యంత గుర్తింపు పొందినవి.2005 తర్వాత అప్పుడప్పుడు రాసినా పార్కిన్ సన్ వ్యాధి బారిన పది కలానికి విశ్రాంతి ఇవ్వక తప్పలేదు.
ఆమె తో సుమారు 15 సంవత్సరాల పాటు సహ వుధ్యోగిని గానే కాక తదనంతరమూ సాహిత్యసాన్నిహిత్యం,స్నేహబంధం కలిగి వున్నందుకు సాహిత్యరంగం తరపున శ్రీమతి గంటి వెంకటరమణకు ప్రేమతో నా ఈ అశ్రునివాళి
-_శీలా సుభద్రాదేవి
