రంగు వెలిసిన సిత్రాలు -11

11 వ భాగం నోటినిండా బురదని పుక్కిట పట్టి మాటల దుర్గంధాన్ని జనం మీదుగా తుంపర్లు తుంపర్లు గా వెదజల్లుతూ రోడ్డు పక్కనే మురికిగుంటల్లో దొర్లి దొర్లి పొర్లి పొర్లి గుమ్మాల ముందుకొచ్చి ఒళ్ళు దులపరించు కొన్నట్లు కాలుష్య పూరిత చెరువుల్లో ముంచి తీసిన బట్టల్ని రోడ్డెక్కి ఒక్క ఉదుటున దులిపినట్లు బహిరంగస్తలాలన్నీ బహిర్భూములైనట్లు బారికేడ్ల ముళ్ళకంచెల మధ్య జనసమూహాల్ని బంధించి ఊరూరా సేకరించిన దుమ్మునంతటినీ నాలుకచేటల్తో చెరిగి చెరిగి ప్రతిపక్షాలపై ఎత్తి పోస్తుంటే ఊరూవాడా కాలుష్యమౌతున్నాయ్ శివార్లలో మైదానాల్లో ఎగిరెగిరి పడ్తున్న శబ్దాల్ని ఛానళ్ళు పోటీ పడి ఇళ్ళనిండా విరజిమ్ముతున్నాయ్ ఏ తెల్లవారు ఝామునో నిర్వికారంగా నిర్వేదంగా ఎప్పటికీ బాగుపడని బతుకుల్ని చెత్త బుట్టలో మోసుకు తిరిగే మహిళలు యథావిధిగా రోడ్లని ఊడ్చుతూ చెత్తకుండీలు నింపుతూ ఎవరొచ్చినా మనబతుకులు మనవేనని తమ కాంట్రాక్టు ఉద్యోగాలు కుక్కతోక లేనని ఛిద్రమైన ఆశలతో ఎండిపోయిన పెదాల్ని విరుస్తూ కుళ్ళి కంపుకొడ్తున్న తిట్లనీ గల్లీ గల్లీల్లోకీ ప్రవహిస్తూ వచ్చిన దుర్భాషా దుర్గంధాల్నీ ఆనవాలైనా కనబడకుండా నిర్వికార నిరామయముఖాలతో గంపలకెత్తి పోసే దృశ్యాలు రహదారుల నిండా ఎన్నో ఎన్నెన్నో ఎన్ని'కల'లో